Open brief aan gede­pu­teerde Stag­houwer

Geachte heer Staghouwer,

U wil vossen, katten, marters en kraaien ‘uit het systeem’ halen om weidevogels te beschermen. Wij schrikken van deze uitspraak, van nota bene de gedeputeerde Natuur! U wil de natuur, waarvoor u verantwoordelijkheid draagt, gaan zuiveren van ongewenste inwoners. Dieper kan een portefeuillehouder Natuur niet zinken. Het is uw taak om de natuur weer in evenwicht te brengen, maar u bent uit op verstoren en forceren, aanpassen aan úw wensen.

U legt de schuld bij een deel van de dierlijke inwoners van het platteland, terwijl het systeem zélf het probleem is. De meest kansrijke oplossing voor uw probleem is de mens uit ‘het systeem’ halen. Het systeem van de natuur wel te verstaan, waar diersoorten prima zelf kunnen zorgen voor een balans tussen eten en gegeten worden. Maar het huidige systeem, dat van de intensieve landbouw, heeft de natuur inmiddels zó ver gedecimeerd en overheerst, dat het bereiken van enig ecologisch evenwicht onmogelijk is. U stelt dat er geen gezonde weidevogelpopulatie kan ontstaan omdat er te veel marters, vossen en kraaien zijn, en legt daarmee de schuld bij de dieren. De waarheid is dat het de vogels te moeilijk gemaakt wordt om grote, levensvatbare groepen te vormen, omdat er simpelweg te weinig insecten, te weinig water, te weinig onverstoord hoog en kruidenrijk grasland is. En daar waar dit wél op orde is door de inspanningen van boeren, worden de percelen omsingeld door doodse velden en akkers. De predatoren, opportunistische soorten, worden als een magneet aangetrokken door de weidevogelreservaten. Het zijn gedekte tafels in een kaal ommeland waar ook voor de predatoren nauwelijks iets te vreten valt. En u heeft voldoende ecologische kennis om te begrijpen dat voor elke gedode vos, kraai of marter, er nieuwe aan de poort zullen verschijnen. Want het is duidelijk waar uw woorden toe gaan leiden. Wegvangen. Doden. Want niemand gelooft toch dat de provincie al deze duizenden dieren netjes gaat vangen en elders weer gaat loslaten? U stuurt met uw woorden welbewust aan op een heksenjacht op vossen, marters, kraaien en verwilderde katten. Maar of het uw beleid nu past of niet, deze dieren horen óók thuis in de natuur.

De keus die gemaakt moet worden is niet nieuw, in deze zich al jaren voortslepende soap. Waar jaar in, jaar uit tonnen zijn geïnvesteerd in onderzoek, en dan vervolgens de ware oorzaak niet genoemd mag worden, want ja… agrarische belangen… economie… De keus is simpel. U kunt erkennen dat met het onveranderd voortzetten van dit systeem de weidevogels zullen verdwijnen uit Groningen. Óf erkennen dat de energie en aandacht beter ingezet moeten worden. Die zakken met geld kunnen ook geïnvesteerd worden in het ontwikkelen van extensief beheerd landbouwgebied waar de natuur ook bestaansrecht heeft. Als de omstandigheden weer op orde zijn, komen die vogels wel terug. Ook dat is de natuur.