Bijdrage brief verkenning wildopvang

Wij zijn als Partij voor de Dieren ontzettend blij dat er een noordelijke verkenning zal worden uitgevoerd. Goed dat het College daar het initiatief toe heeft genomen. Maar om in 2024 met de resultaten in de hand beleid uit te kunnen werken, zal de verkenning onzes inziens ten minste antwoord moeten geven op drie vlakken: als het gaat om financiering, geografische dekking en professionele kwaliteit van de wildopvang hier in de provincie Groningen in samenwerking met de twee andere noordelijke provincies, te weten Drenthe en Friesland.

Daarvoor dienen wij de volgende motie in: kader verkenning wildopvang.

Maar met die verkenning en met deze kaders zijn we er nog niet. Want we hebben nog een periode voordat die verkenning wordt opgeleverd in 2024. Zoals we de afgelopentijd ook in het nieuws hebben gezien – het Dagblad van het Noorden en RTV Noord hebben daar aandacht aan besteed – is dat het momenteel steeds minder gaat in de wildopvang. Ook in Westernieland worden er straks geen vogels meer opgevangen. Over een paar dagen gaat dat officieel in. Dus nu achterover leunen en de ogen sluiten voor de urgente noden van deze opvanglocatie maar ook andere opvanglocaties, kan niet. Wij denken dat op het moment dat we niet in dat springen, wij ons als provincie onze verantwoordelijkheid ontlopen. Het gaat nu dus om 1.700 tot 1.800 vogels die per 1 oktober niet meer in Westernieland worden opgevangen. Daarmee ontstaat dan ook een gigantische witte vlek daar in het noorden van onze provincie. Dat mensen niet meer met een gewonde vogel terechtkunnen bij deze locatie. Het gaat vooral om Dierenopvangcentrum Groningen waar ze ook duizenden dieren opvangen en weer uitzetten, maar waar het water hun tot aan de lippen staat. Het gaat dan ook nog eens om 2.500 dieren die van Groningen naar Friesland worden vervoerd. Verder gaat het om een enorme hoeveelheid kapitaal, expertise, ervaring en infrastructuur die we dreigen te verliezen, op het moment dat de provincie niet in de tussentijd haar verantwoordelijkheid neemt.

Daarom vraagt de Partij voor de Dieren om een overbruggingsfinanciering voor wildopvangcentra, zodat hun voortbestaan in ieder geval tot die verkenning is gegarandeerd. Daar hoort de volgende motie bij: Overbruggingsfinanciering wildopvangcentra’

Als laatste wil ik nog even mijn dank en waardering uitspreken naar mijn collega’s hier. We hebben een ontzettend goed debat gevoerd afgelopen woensdag, dat hebben we ontzettend gewaardeerd.

En nog in aanvulling op deze motie willen we nog even aan de gedeputeerde vragen welke financiering er op dit moment bestaat. Ik begreep iets van een ‘oliefonds’, zoals ik even in de wandelgangen heb gehoord. Ik begreep dat er 10.000 euro is voor vogelgriep. Maar waar kunnen die wildopvangcentra – dat is de oproep van die motie – aankloppen op het moment dat een deel van hun bedrijfsvoering dreigt weg te vallen? En dat op het moment dat ze echt nergens anders die financiering vandaan kunnen krijgen?

Tweede termijn:

(...)

Ja, wij zijn van de barmhartigheid – absoluut. Dus ook voor nijlganzen. Maar volgens mij proberen wij in dit kader echt wat voor elkaar te krijgen voor inheemse dieren in die zin. Wij zijn bang dat op het moment dat we ook dat soort diersoorten mee gaan nemen, we hier straks niks voor elkaar krijgen. Wij hebben hart voor alle dieren die hier in de provincie leven, ook voor nijlganzen. Maar volgens mij zit daar andere wetgeving aan vast, is een nijlgans ook vogelvrij en mag die het hele jaar door worden neergeschoten. Daar zijn we absoluut op tegen, natuurlijk.

(..)

Wij denken op dit moment dat de financiering te instabiel is. Wel vragen wij van wildopvangcentra om zo veel mogelijk te kijken naar hoe je het ook financieel aantrekkelijk maakt. We hebben het in de commissie al even gehad over natuureducatie. Kun je mensen wat entreegeld vragen bijvoorbeeld? Of hoe kun je op een andere creatieve manier wat inkomsten krijgen? Maar echt dat laatste vangnet moet de provincie zijn. Op het moment dat er echt geen legaat meer wordt gestort of er te weinig donaties binnenkomen en dat soort mogelijkheden ook zijn uitgeput, dan mag en kan het gewoon niet zo zijn dat een locatie omvalt en dat mensen dus niet meer met hun gewonde dieren ergens terechtkunnen.

(..)

Nou, het beeld dat wij hier hierbij hebben, is dat de provincie niet een specifiek bedrag reserveert voor bijvoorbeeld vogelgriep, maar wat algemener voor wildopvanglocaties. En dat er in die zin ook maatwerk kan worden toegepast, zodat er in ieder geval in gesprek wordt gegaan met de wildopvanglocaties bij wie het water aan de lippen staat. Want er bestaat een infrastructuur met hokken, vrijwilligers met echt veel kennis en expertise wat dat betreft. Ik spreek even niet over een specifieke locatie, maar dat in ieder geval die infrastructuur blijft. Want op het moment dat die omvalt en je die later weer moet opbouwen, zijn we natuurlijk veel meer geld kwijt. Ik denk dat het in die zin ook een kostenbesparende maatregel is om het in ieder geval tot de uitkomst van die verkenning op die manier te regelen.

(..)

Ik ben sowieso benieuwd wat het College hierover te zeggen heeft. Ik denk niet het ‘de vraag of...’ moet zijn, maar dat het daadwerkelijk gaat gebeuren bij bijvoorbeeld een dependance van De Fûgelhelling in Ureterp. Een dependance in Blijham is bijvoorbeeld op de fles gegaan en daar had ik in het verleden graag gezien dat de provincie was bijgesprongen om in gesprek te gaan met zo’n locatie over wat zij eventueel nog kunnen doen en waar, in uiterste nood, wij het een en ander kunnen bijdragen als provincie.

(..)

Even over de tweede motie. U had het er daarnet over dat het kan gebeuren dat je op een gegeven moment met je dier toch naar een andere locatie moet, dat je verder moet rijden of dat er een dierenambulance verder moet rijden om een gewond dier bij een opvanglocatie terecht te laten komen. U had het tijdens de commissievergadering over een roerdomp, die u zelf een keer hebt aangeboden bij een opvanglocatie. Bent u het met mij eens dat tijd en afstand in die zin ook wel van belang als het gaat om het welzijn van het dier, maar ook als het gaat om de overlevingskans van het dier? Hoe kijkt u daartegenaan? Zou het dan niet jammer zijn dat die infrastructuur in de tussentijd op de fles gaat?

(…)

Ja, volgens mij werd er in die brief iets gerept over 200.000 tot 250.000 euro op jaarbasis. Ik heb toch een beetje het gevoel dat dat niet gaat gebeuren vandaag. Ik denk dat dat wat de Partij voor de Dieren betreft ook een bedrag is dat voor ons wel ver gaat. 5.000 euro is

weer het andere uiterste. Maar kijk eens even of we misschien een professional parttime vanuit de provincie kunnen financieren, zodat in ieder geval die vogels vanaf 1 oktober bijvoorbeeld ook bij Faunavisie kunnen worden aangeleverd. Dat scheelt een hele hoop dierenleed en het is wat ons betreft echt in ieder geval de morele verantwoordelijkheid van de provincie om dit op te pakken.

(…)

Nou, ik vind dat die 5.000 euro, waar de heer Emmens het in eerste instantie over had, al een stap in de goede richting is. Ik ben bereid om de motie in te trekken of aan te houden op het moment dat de gedeputeerde met iets substantiëlers komt waardoor we ook kunnen zeggen: wildopvanglocaties, klop bij ons aan. Dat heeft ook met maatwerk te maken, maar er is eventueel, op het moment dat er meer dan 5.000 euro nodig is in heel acute situaties, toch een mogelijkheid om met de provincie daarover in gesprek te zijn.

(…)

Ik kan me volledig aansluiten bij de woorden van de BBB inderdaad: er moet een aansturing van een professional. Misschien dat vrijwilligers een cursusaanbod kunnen krijgen; daar zijn ook kosten aan verbonden. Maar dat er in ieder geval een dierenarts aanwezig is die echt die specifieke kennis heeft en waar vrijwilligers op terug kunnen vallen. Daarmee kunnen we de kosten als provincie ook beperkt houden.

Nu geeft de gedeputeerde aan dat hij wil zoeken naar rek in het budget van die 5.000 euro, dat hij daar binnen een paar weken een uitslag over geeft. We hebben het hier over 1 oktober. Ik denk dat zoiets vrij snel uit te zoeken moet zijn. Hoe kijkt de gedeputeerde daarnaar?