Provincie verspilt geld aan preda­tie­on­derzoek weide­vogels

De provincie Groningen stelt €75.000 beschikbaar voor een onderzoek naar predatie op weidevogels in West-Groningen. Geldverspilling, aldus de Statenfractie van de Partij voor de Dieren, want soortgelijke onderzoeken zijn al vele keren uitgevoerd en leveren geen nieuwe informatie op. De uitkomsten van het onderzoek worden waarschijnlijk gebruikt om het doden van vossen, steenmarters en kraaien te legitimeren. De fractie stelt vragen aan GS.

Statenlid Ankie Voerman: ‘Roofdieren hebben áltijd een negatieve impact op het broedsucces van grondbroeders, maar dat gegeven wordt echter als rechtvaardiging voor het onderzoek gepresenteerd. De realiteit is dat de aantallen weidevogels te laag zijn om predatie op te vangen. Predatie is een normaal verschijnsel in de natuur, maar bij weidevogelbescherming wordt dit niet geaccepteerd. Verliezen door agrarische activiteit worden wel als ‘normaal’ beschouwd. Predatoren krijgen de schuld van de afname van de weidevogels, maar de werkelijke oorzaak is de intensieve agrarische bedrijfsvoering. De productie staat voorop en door het agrarisch bewerken en verarmen vallen doorlopend slachtoffers onder de weidevogels, óók in de weidevogelgebieden.” De Partij voor de Dieren vreest dat de uitkomsten van het onderzoek gebruikt worden om nog meer dodelijke jacht en vangst van dieren als vossen, martersoorten, kraaien en katten toe te staan. “De jacht op vossen is onlangs al sterk uitgebreid in en rondom weidevogelgebieden, waardoor nu ook dragende en zogende vossen en vossenwelpen mogen worden gedood. Zijn steenmarters, kraaien en katten de volgende doelwitten?”

Het uitschrijven van steeds weer nieuwe onderzoeken levert niets op voor de weidevogels. In 2017 en 2019 werden vergelijkbare onderzoeken gedaan in Medenertilsterpolder, de Fransumerpolder, Winsumermeeden en Paddepoel-Koningslaagte. Ook in andere provincies zijn talloze veldproeven gedaan. De uitkomsten zijn steeds vergelijkbaar: predatie en predatiepatronen is geen rechtlijnige materie, maar complex en divers, en per seizoen en locatie verschillend. Het gedrag van het ene roofdier is niet één op één te kopiëren naar het gedrag van het volgende dier en zegt weinig over het gedrag van een hele populatie. De enige juiste aanpak is het omringende landschap geschikter te maken voor predatoren door extensivering van agrarisch gebruik, herstel van landschapselementen en extensief beheer met minder maaien. Daar zou GS zijn geld in moeten steken, aldus Voerman.

Aan weidevogelbescherming en weidevogelonderzoek kleven ook andere bezwaren. Zo trekken de weidevogelnesten waar omheen gemaaid is juist roofieren aan, omdat ze de nesten makkelijk kunnen vinden. Het plaatsen van cameravallen heeft hetzelfde effect: de predatoren herkennen en gebruiken de belopen paadjes naar de nesten, ze hebben ‘geleerd’ waar de voedselbron zich bevindt

Uit onderzoek van SOVON blijkt dat na elk nestbezoek door weidevogelbeschermers de kans op predatie met 10 % toeneemt.

In de onderzoeksopzet wordt voorgesteld steenmarters, katten en mogelijk hermelijnen te zenderen. De Partij voor de Dieren is hier geen voorstander van. Er is uitvoerig bekend hoe predatoren leven en jagen, zenderen levert géén nieuwe informatie op. Daarnaast zijn er ethische bezwaren. Bij het zenderen worden de dieren gebruikt als onderzoeksobject. Het aanbrengen van de zenders levert veel stress op, dieren kunnen verwond raken of zelfs sterven door de zenders. En tenslotte levert elk zenderonderzoek nieuwe vragen op waardoor vervolgonderzoek nodig is. Dit blijkt ook uit het nu voorgestelde onderzoek, dat een herhaling van c.q. een vervolg is op het onderzoek van 2019 in dezelfde gebieden. Er wordt een vicieuze cirkel opgetoomd waar vooral ecologische onderzoeksbureaus baat bij hebben, maar die ten koste gaat van het welzijn van dieren.