Is natuur­beleid Groningen ambitieus genoeg?

Recent zijn diverse omvangrijke onderzoeken naar het natuurbeleid van Rijk en provincies gepubliceerd, waarbij nadrukkelijk werd gekeken naar het effect van de genomen maatregelen op de biodiversiteit. De fractie heeft de bevindingen vertaald naar het Groninger natuurbeleid, en GS gevraagd of de maatregelen van de provincie wel ambitieus genoeg zijn. Wordt er extra natuur aangelegd buiten het afgesproken NatuurNetwerkNederland? Komen er toch robuuste verbindingszone's tussen natuurgebieden, ook al zijn deze niet meer verplicht vanuit de tussen het Rijk en provincies gemaakte afspraken? Stuurt de provincie wel aan op meetbare resultaten in plaats van alleen geleverde inspanning? Hoe zit het met de intrinsieke waarde van de natuur, wordt die ook erkend door het College of draait het ook in het natuurbeleid alleen om nut en gebruikswaarde?

Het rapport ‘Decentraal natuurbeleid onder de Wet Natuurbescherming’[1] beschrijft de inzet van de provincies op natuurbeleid en de inzet van de Wet Natuurbescherming. In dit rapport wordt benadrukt dat er steeds vaker sprake is van een antropocentrische beoordeling, waarbij de natuur ‘nut’ moet hebben, en dat ‘draagvlak’ nogal eens het behalen van (verplichte!) biodiversiteitsdoelen in de weg zit.

Vorige week publiceerde dagblad Trouw een omvangrijk onderzoek[2] waarin geconcludeerd wordt dat in Nederland 30 jaar nadat afspraken werden gemaakt over de EHS, en na een investering van ruim 11 miljard euro, nauwelijks positieve effecten voor natuur en biodiversiteit zijn gerealiseerd. Tevens wordt door provincies nogal eens een inspanningsverplichting in plaats van een resultaatsverplichting gehanteerd.

Wageningen Universiteit publiceerde eind vorig jaar het CBD rapport ‘Sixth National Report of the Kingdom of the Netherlands’[3], met de boodschap dat 90% van de leefgebieden, 70% van de planten en tot 40% van de Rode Lijst soorten niet behouden kan blijven. De biodiversiteitsdoelen voor 2020 worden niet behaald.

De eerste ‘Lerende evaluatie van het natuurpact’[4] maakt duidelijk dat ‘voor een hoger doelbereik de milieu- en watercondities verbeterd moeten worden, de landbouw verduurzaamd moet worden en meer natuur buiten het NNN moet worden gecreëerd’. De tweede evaluatie, waarin wordt ingegaan op de bereikte resultaten, wordt deze maand verwacht.

In de meest recente ‘Staat van natuur en landschap Groningen’ (2017)[5] wordt geconcludeerd dat voor een beperkt aantal doelsoorten een toename te zien is, maar voor de meeste soorten de aantallen afnemen. De natuurwaarden in bossen en graslanden zijn vooralsnog (zeer) matig.

[1]https://www.researchgate.net/publication/340514885_Decentraal_natuurbeleid_onder_de_Wet_natuurbescherming_Een_beschrijving_van_de_provinciale_inzet

[2] https://www.trouw.nl/duurzaamheid-natuur/hoe-dertig-jaar-beleid-en-11-miljard-de-natuur-niks-hebben-opgeleverd~b095791d/

[3] https://www.wur.nl/upload_mm/8/e/2/1047e9ed-4184-4d5f-a1de-9a9706122364_WOt-technical%20report%20156%20webversie.pdf

[4] https://themasites.pbl.nl/evaluatie-natuurpact/archief-2

[5] https://destaatvangroningen.nl/uploads/toestand-van-natuur-en-landschap-achtergronddocument.pdf