Inbreng herijking EHS en voortgang deel­ak­koord natuur Omgeving & Milieu

Voorzitter,

Het is vervelend dat wij dit nieuwe politieke jaar weer met een kritische bijdrage moeten openen. Een blik op de kaart drukt ons weer op de feiten hoe ontzettend weinig natuur er in Groningen te vinden is. In de plannen worden gebieden met grote potentie voor natuurherstel opgeofferd. Natuurreservaat komt in handen van agrariërs en een flink deel van de ecologische verbindingszone’s wordt geschrapt.
U weet dat wij het Groenmanifest zeer mager vinden, en dat een van onze grootste bezwaren is dat de ecologische verbindingszones overbodig geacht worden. Levensaders van de natuur, zouden ze moeten heten! Snijdt u deze door, dan bloedt de natuur dood!
Waarom zeggen wij niet: die verbindingszone’s zijn nodig, en wij gaan die hoe dan ook realiseren? Laten wij in Groningen, het land van ruimte, nou eens de natuur echt de ruimte en aandacht te geven die zo broodnodig is. Nodig voor een leefbare toekomst voor mensen, dieren, planten en een schoon milieu. Inderdaad, dat kost geld, maar dat geld wordt dubbel en dwars terugverdiend.

Wij kunnen de gekozen schetsrichting van de kaart dan ook niet ondersteunen. Temeer omdat u later in uw brief juist benadrukt dat ‘robuuste eenheden’ nodig zijn, waar uitwisseling van soorten mogelijk is. Hoe verklaart u deze tegenspraak?
Natuur is niet in hokjes te plaatsen, natuur heeft verbinding, doorstroming en de ruimte nodig om te functioneren. Helaas wordt in Nederland de natuur vanuit hokjes-denken gestuurd, en dat dat tot niets goeds kan leiden blijkt uit het rapport van het Planbureau voor de Leefomgeving, dat concludeerde dat met dit natuurakkoord de bescherming van planten, dieren en habitats versoberd en vertraagd wordt.
Ook van de nieuwe natuurwet zoals die er nu ligt kunnen we weinig goeds verwachten voor de Groninger natuur, dat blijkt oa uit de forse kritiek van de Raad van State. Des te meer reden om het op provinciaal niveau goed te regelen.

Dan nu onze reactie op een paar concrete punten uit de brief:
Het veranderen van de flanken van het Zuidelijk Westerkwartier van natuurreservaat naar agrarisch natuurbeheergebied is ons inziens een slechte stap. Het ene na het andere rapport toont aan dat agrarisch natuurbeheer zo goed als niks oplevert voor de natuur. Waarom zou het hier anders zijn? Wat is de motivatie om op dit gebied agrarisch natuurbeheer los te laten? Graag uw antwoord. Juist uw zinsnede ‘natuur en landschap gaan in onze provincie vaak hand in hand’ baart ons zorgen. Dit geeft blijk van een allang achterhaalde visie dat de landbouw natuur kan creëren en instandhouden. Echter, waar landbouw plaatsvindt heeft de natuur altijd te lijden. De belangen van de landbouw zullen altijd zwaarder wegen, natuur is bijzaak. Natuur moet hoofdzaak blijven in de gebieden waar dat nu zo geregeld is, en wat ons betreft in nog veel meer gebieden!

Kunt u onderbouwen waarom juist her noordelijk deel van het Reitdiep geschrapt is? En hoe verklaart u het schrappen van de verbindingszone van het Schildmeer via Winschoten naar de Duitse grens? Wij begrepen eerder dat juist corridors met Duitsland van groot belang zijn?

Over de weidevogels komen wij op een later moment te spreken. Toch alvast een aantal vragen:
Graag zouden wij verder uitgewerkt zien welke scenario’s er mogelijk zijn voor beheer van weidevogelbeheergebieden onder provinciale vlag binnen de EHS, of juist buiten de EHS als rijksverantwoordelijkheid. Gezien de alarmerend lage stand van weidevogels vraagt dit om een goede afweging. Wat zijn de voor- en nadelen van een dubbel stelsel van rijks- en provinciaal agrarisch natuurbeheer dat naast elkaar bestaat? Wat kan provinciaal beheer opleveren voor de weidevogels?
Wij zijn van mening dat waar het mogelijk is weidevogelgebieden binnen de EHS gehandhaafd moeten blijven, omdat dit een bindend en continu beheer oplevert, waar bij louter agrarisch natuurbeheer geen garantie op bestaat.

Verder is het ons niet duidelijk wat bedoeld wordt met beheergebieden met waterhuishoudkundige kenmerken, kunt u dit toelichten?

Wij zijn zeer benieuwd wat de gevolgen voor Groningen zullen zijn van de deels teruggedraaide bezuinigingen, hoeveel van die 200 miljoen komt uiteindelijk de Groninger natuur ten goede?
Als laatste willen wij u op het hart drukken om nog een slag om de arm houden en niet teveel haast hebben met knippen en snijden, totdat we weten hoe groen de nieuwe regering wordt. En laten we tot die tijd geen deuren op slot zetten die later weer met veel moeite opengebroken moeten worden. T

Tot zover, voorzitter.