Leven in een wereld van plastic, piep­schuim, gif en flatscreens….

Op woensdag 2 januari werden we ruw met de neus op de feiten gedrukt. Onze wereld werd pijnlijk zichtbaar toen ze terecht kwam in de Noordzee en op het Wad. Onze wereld van plastic, piepschuim, gif en flatscreens. 281 Containers vielen van een vrachtschip. Containers voornamelijk gevuld met onnodige goederen. Waaronder ten minste twee containers met een gevaarlijke, dodelijke chemische stof. Goederen bedoeld om de hebzucht van de westerse mens te voeden.

Een dramatische vervuiling van ons Werelderfgoed De Waddenzee, dat qua ecologisch belang vergelijkbaar is met het Great Barrier Reef! Het afval spoelt aan op het wad en in de kwelders. Een uniek intergetijden gebied, dat op wereldschaal van grote betekenis is voor foeragerende (trek-) vogels en vissen, raakt onherstelbaar verontreinigd met plastic. De gevolgen voor het onderwaterleven, de vogels, de zeezoogdieren en het ecologisch systeem als geheel, zijn niet te overzien.

Onze wereld werd héél zichtbaar, maar is wél onze wereld. Al decennia lang draait immers alles om het consumeren. Ieder jaar een nieuwe telefoon, de grootste televisie, meegaan met de nieuwste mode. Overdadige vleesconsumptie en al onze groente verpakt in plastic. Supermarkten vol met snoep, chips en andere ongezonde en onnodige zaken. De verdronken inhoud van de containers laat zien dat ons verlangen naar meer ook ten koste gaat van anderen, zowel mens als dier. Veel van deze goederen worden immers geproduceerd onder barre omstandigheden in lage lonenlanden, regelmatig ook door kinderen. Veel dieren en mensen gaan dood of worden ziek door de gifstoffen die we produceren. Onze hebzucht leidt tot veel en goedkoop, dus in de supermarkt de kiloknallers en het ‘Junkfood’ en bij winkels als de Action de ‘Junkgoods’. We eten ons dik en rond, en vullen onze huizen met mooi, kleurig uitziend afval. Onze landerijen druipen van het landbouwgif en stikken door de kunstmest. Dieren en insecten sterven uit bij bosjes.

Alleen al om de klimaatopwarming zouden we heel veel dingen achterwege moeten laten. Of zoals de activiste Naomi Klein schreef in haar boek ‘No time, verander nu voor het klimaat alles verandert’: “De waarheid is dat we, willen we binnen ecologische grenzen leven, moeten terugkeren naar een levensstijl zoals we die hadden in de jaren zeventig, voordat de consumptie de pan uit rees.” De westerse mens, en in haar slipstream steeds meer anderen, is vergeten wat werkelijk van belang is: schone lucht, schoon water, een schone aarde. Ook voor de mens zijn lucht, water en aarde immers de basisbehoeften om te kunnen overleven. In tegenstelling tot de vele zaken waarmee we ons omringen, kunnen we niet zonder een gezonde aarde! Het vraagt van ons om een flinke stap terug te doen in ons consumentengedrag. Het vraagt van ons een goede verdeling van al datgene wat we hebben, waarbij we mondiaal moeten denken. Het vraagt van ons respect voor ander leven. Het vraagt van ons veel, maar het zal nog veel meer opleveren!

Het zal nog vele jaren duren voordat het Wad en haar natuurlijke kwelders weer enigszins schoon zijn. Het kwetsbare ecosysteem zal nooit meer hetzelfde zijn. Door ons gedrag geldt hetzelfde voor onze planeet. Zonder zeer drastische stappen, komt het nooit meer goed! Laten we de wereld van plastic, piepschuim, gif en flatscreens achter ons laten. Laten we weer écht mens worden, onderdeel van het ecosysteem. Het plastic leven verruilen voor de natuurlijke omgeving. Eén in samenhang met alles en elkaar. Vechtend voor die ene planeet!