Waarom de Partij voor de Dieren wind­molens toejuicht, maar niet aan het Wad

De val van het College over het inpassingsplan windpark Eemshaven-West wordt geduid in termen van ‘onbetrouwbaar bestuur’ en ´verbroken beloften´. De komst van het windpark was immers al goedgekeurd. Het gaat nu ‘slechts’ nog om de ruimtelijke inpassing. Enkele partijen pasten in de gewraakte vergadering eerdere standpunten aan uit angst voor schadeclaims waarmee de energieconcerns dreigen.

Economie versus natuur

Er is echter nog een andere kant aan het windmolenverhaal, dat van economie versus natuur. Waarin het gaat om de trekvogels, de vleermuizen, de rust van de UNESCO Waddennatuur en het kustlandschap. Het noord-oosten van Nederland is een natuur-hotspot. Hier vliegen enorme hoeveelheden trekvogels over, het is één van de drukste migratieroutes van Europa. Vogels komen op adem op en rond het Wad, tanken voedsel voor hun lange tochten. Het aantal slachtoffers van windmolens is hier dan ook 3 à 4 keer hoger dan het gemiddelde in Nederland.

Natuurinclusieve energietransitie

De Partij voor de Dieren is voorstander van het plaatsen van windmolens, maar niet overal. De energietransitie kan en moet natuurinclusief. Waar plaatsing wél kan moeten strikte voorwaarden gehanteerd worden. Toepassing van bewezen effectieve maatregelen om slachtoffers onder vogels en vleermuizen te voorkomen, of om zeedieren te beschermen tegen de gevolgen van windparken op zee als niet-onderhandelbare vereiste. Windmolens aan de rand van een kwetsbaar natuurgebied zijn wat ons betreft uitgesloten.

De Partij voor de Dieren heeft om de natuur te beschermen al in 2014, toen de zoekgebieden voor nieuwe windparken werden aangewezen, tégen windmolens aan de Waddenkust gestemd. Sindsdien zijn wij niet van standpunt veranderd. Helaas hebben we de keus voor Eemshaven-West niet kunnen tegenhouden. In de jaren die volgden hebben wij er op gehamerd om dan tenminste een vogelradar met stilstandvoorziening verplicht te stellen; om grondig in kaart te brengen welke gevolgen de molens voor dieren en natuur hebben en hoe men verstoring maximaal zou kunnen compenseren.

Vorige week bleek bij de stemming over het inpassingsplan eens te meer dat geld regeert en dieren en natuur het onderspit delven. De procedure om vogelradars te installeren verloopt stroperig. Het stilzetten van molens zal hoogstens 10 keer per jaar gebeuren en is op basis van een vrijwillig convenant.

Compensatietruc

Als compensatie voor de molens is het gebied Ruidhorn aangewezen. Echter, dit natuurgebiedje ís al compensatiegebied voor eerdere ontwikkelingen in de Eemshaven, zoals RWE. Het gevolg: nóg meer concurrentie om voedsel en rust. De Partij voor de Dieren is tegen dit 'dubbelen' of 'indikken' van compensatiegebieden. Het windpark is een nieuwe ontwikkeling, er moet dan ook extra natuurcompensatie plaatsvinden, met als uitgangspunt stevige natuurversterking. De Partij voor de Dieren is uitermate ontevreden over het inpassingsplan, en heeft daarom vorige week woensdag met volle overtuiging tégen gestemd. Juist de natuur verdient een betrouwbare stem!