Partij voor de Dieren wil minder geiten

Een nieuw onderzoek bevestigt opnieuw wat al langer bekend was: het is ongezond om dicht bij een geitenboerderij te wonen. Binnen een straal van 2 km. lopen mensen een aanzienlijk grotere kans op longontsteking en zelfs op overlijden. In de stallucht van geitenbedrijven zijn meer dan dertig verschillende bacteriën gevonden die bij mensen longontsteking kunnen veroorzaken. Van deze bacteriën kwamen 23 ook voor bij patiënten, omwonenden, geitenhouders en/of in de buitenlucht rondom geitenhouderijen.

Al sinds 2017 waarschuwt het RIVM voor de risico’s. Dat was voor bijvoorbeeld buurprovincie Drenthe, en acht andere provincies, een aantal jaar geleden de reden om een stop in te voeren op uitbreidingen of nieuwe vestigingen van geitenhouderijen.

De situatie in Groningen

De provincie Groningen vindt het echter niet nodig om een geitenstop in te stellen, terwijl ook hier duizenden mensen inwoners op minder dan 2 km. van een intensieve geitenhouderij wonen of werken. Gedeputeerde Staten menen dat besluitvorming over geitenbedrijven prima op gemeenteniveau kan worden beslist. Wij vinden dat de regie over het bewaken van volksgezondheid niet langer aan afzonderlijke gemeenten over kan worden gelaten. Het risico op blootstelling aan ziekmakende bacteriën uit de veehouderij, maar ook uitbraken van zoönosen zoals Q-koorts, overstijgt gemeentegrenzen. Zowel gemeenten als provincies moeten verplicht het voorzorgsbeginsel toepassen, en dat gebeurt momenteel niet.

De Partij voor de Dieren vraagt het College om een stop op geitenboerderijen

De Statenfractie stelt opnieuw vragen aan het College met het verzoek om nu ook in Groningen een moratorium in te voeren zodat er niet nog meer melkgeitenbedrijven bij komen. Er is sprake van een waterbedeffect: geitenhouders verhuizen hun bedrijven naar provincies waar ze zich  nog wel mogen vestigen. In Groningen is het aantal melkgeiten sinds 2017 met ruim 30% toegenomen tot 12021 dieren. Ook vragen we het College om na te denken over hoe omwonenden van al bestaande bedrijven kunnen worden beschermd.

Van de landelijke overheid moeten omwonenden het niet hebben. De regering traineert de boel en reageert op de uitkomsten van het onderzoek met een vraag om nieuw onderzoek. Hoe lang nog? Hoeveel onderzoeken moeten nog volgen? Hoeveel risico’s zijn de ministers bereid te nemen, om achteraf te concluderen dat ze toch eerder hadden moeten ingrijpen? De harde les van de Q-koorts epidemie, waarbij tientallen mensen overleden, is blijkbaar alweer vergeten.