Oplaaiende discussie mondiale voed­sel­pro­ble­matiek

Recentelijk is de discussie over oorzaken en gevolgen van de mondiale voedselproblematiek in volle hevigheid losgebarsten. In veel landen zijn de kosten van een eenvoudige maaltijd de laatste tijd vijftig procent gestegen. De prijsstijgingen zijn het grootst in ontwikkelingslanden. Hier besteden mensen een groter aandeel van hun inkomen aan voedsel en worden zo dubbel hard getroffen.
Vorige week kwam het NAJK (Nederlands Agrarisch Jongeren Kontakt) in het nieuws met een reactie op uitspraken van Jean Ziegler, onafhankelijk expert van de Verenigde Naties over het recht op voedsel. Ziegler bepleit dat het een misdaad tegen de menselijkheid is om agrarisch productieve bodem te veranderen in bodem die wordt opgestookt in biobrandstof.
Volgens het NAJK is het een nog grotere misdaad om landbouwgronden om te zetten in nieuwe natuur. De jonge boeren vinden dat Nederland haar verantwoordelijkheid moet nemen. Het NAJK gaat hiermee voorbij aan een aantal zaken.
In Nederland wordt 70% van de voedselproductie geëxporteerd en ons land heeft een veelvoud van haar landbouwgrond in derde wereldlanden in gebruik voor veevoer. Dit gaat ten koste van de voedselproductie in die landen. Europese boeren, waaronder de Nederlandse, worden gesubsidieerd met miljarden euro, zodat je op Afrikaanse markten fruit en groente kan kopen uit Europa, die de helft goedkoper zijn dan Afrikaanse producten. Dat heeft vele derde wereldmarkten verwoest.
Vleesproductie is bovendien heel inefficiënt vanuit wereld-voedsel oogpunt. Om één kilo vlees te produceren, is gemiddeld zes kilo plantaardig eiwit nodig zoals mais of graan en vele malen meer water dan voor een kilo graan. Als je het aandeel intensieve veehouderij zou verkleinen en het graan en soja dat nu gebruikt wordt als veevoer zelf opeet, heb je veel minder van het landbouwareaal nodig.
Als Nederland zijn verantwoordelijkheid zou nemen, zou het minder vlees eten en produceren. Daardoor zouden klimaatdoelstellingen gehaald kunnen worden en zou op nationaal en mondiaal niveau meer land overblijven voor het verbouwen van voedsel.