Omgeving & Milieu megastal Wedderveer

De Partij voor de Dieren niet verbaasd dat de eerste ontsnappingsroute om toch te kunnen uitbreiden zonder aan extra regels te hoeven voldoen zich al heeft aangediend, zelfs nog voordat het Groninger verdienmodel in werking is getreden. Wij hebben in de afgelopen jaren al enkele malen gewaarschuwd voor dit scenario, maar blijkbaar was het niet nodig dit risico serieus te nemen.

De megamelkveehouderij in Wedderveer is helaas een prachtig voorbeeld van waar de bestaande regels te kort schieten. Er ontstaat een hoge concentratie van intensief gehouden dieren ondanks alle goede voornemens om uitbreidingen te reguleren. Het gaat hier zelfs om meer dan een verdubbeling van het aantal dieren op een klein oppervlak. Geen vooruitgang in dierenwelzijn, meer ziektedruk, meer ammoniakuitstoot, meer overlast voor de omgeving om maar eens wat te noemen. De Partij voor de Dieren vindt het volledig onacceptabel dat dit soort trucjes überhaupt mogelijk is, en bovendien niet onder het Groninger verdienmodel vallen.

GS zegt in antwoorden op onze vragen dat bij het opstellen van het POV deze situatie hen niet voor ogen had gestaan. Maar nu blijkt dat dit een omissie is. Dan lijkt het ons toch niet meer dan wijs om deze te gaan repareren. U vindt dit echter niet noodzakelijk, omdat het volgens u om een uitzonderingssituatie gaat: ‘voor zover ons bekend komt een dergelijke bijzondere situatie elders in de provincie niet voor’. Wij zouden willen zeggen ‘komt NOG niet voor’. Van dit geval gaat zeker een precedentwerking uit. De Partij voor de Dieren vindt het dan ook ronduit naïef om te stellen dat er niet nog meer van dit soort situaties kunnen ontstaan. Wij vermoeden dat daar helemaal geen zicht op is. Toen in Brabant deze ontsnappingsroute bekend werd, waren veehouders er als de kippen bij. Langs de landelijke weggetjes werd veebedrijf na veebedrijf omgekat, op papier allemaal afzonderlijke bouwblokken maar wel vijf stallen op een rij van één eigenaar, met een gezamenlijke bedrijfsvoering. De NMFG geeft ook aan dat zij deze ontsnappingsroute een probleem vinden en dat er meer aangrenzende bouwpercelen zijn waar deze truc kan worden toegepast en roept GS op om dit alsnog te regelen in de POV. U geeft echter aan dat u dit niet noodzakelijk vindt.

Wij roepen u op om uit te zoeken hoeveel ‘lege’ bouwpercelen c.q. ‘lege’ vergunningen er zijn op percelen naast in bedrijf zijnde veehouderijen waar in de toekomst een herhaling van dit scenario mogelijk is. Overigens zijn er natuurlijk ook talloze in bedrijf zijnde veehouderijen die naast elkaar liggen, en waar overnames kunnen plaatsvinden. Ook GS kan denken wij kunnen geen koffiedik kijken en daarmee voorspellen welke veehouders overnameplannen hebben in de toekomst. Daarom is het dus noodzakelijk om richting de gemeenten eisen te stellen middels een wijziging in het POV. Bent u hier inmiddels wel toe bereid?

Verder willen wij graag weten of er al contact is geweest met de gemeente over een nadere afwegingsprocedure, zoals u aangaf? (Het is aan de gemeente om te bepalen of ze het Gronings verdienmodel willen toepassen, provincie kan hier momenteel niets opleggen.) In dit geval lijkt de gemeente er geen probleem van te maken, maar moet de provincie dan maar lijdzaam achteroverleunen? Toen deze staten beperkingen oplegden aan uitbreidingen hadden wij dit in ieder geval niet voor ogen. Ook naar uw Staten toe is het dan niet meer dan redelijk om dit niet zomaar terzijde te schuiven.

Als laatste vraagt de scheve vergunningsituatie om aandacht: Er is volgens wet milieubeheer sprake van één bedrijf dus één omgevingsvergunning vereist, maar voor RO en bouwen zijn het twee bouwpercelen dus twee bedrijven. Inderdaad zeer curieus, zoals het Platform Megastal Wedderveer stelt. Gaat u hier actie op ondernemen?

Tot zover.

[1] http://nmfgroningen.nl/nieuws/het-groninger-verdienmodel-natuurbedrijfsplan-als-randvoorwaarde-bij-uitbreiding-melkveehouderij/