Bijdrage weide­vo­gel­gebied Mede­netil­ster­polder

Voorzitter,

De Partij voor de Dieren vindt het onverteerbaar dat het plan voor 100 hectare aaneengesloten natuurgebied van tafel is.

Zes jaar overleg en grondige voorbereiding teniet gedaan, en de natuur wordt er de dupe van. Het is kwalijk dat de provincie opeens de handdoek in de ring gooit en jarenlang overleg teniet doet.

De provincie toont zich hier naar ons idee ook geen betrouwbare partner van Groninger Landschap en de wél participerende agrariërs. Bovendien heeft het college, samen met LTO en de agrarische natuurverenigingen, het Actieplan Weidevogels ondertekend.

De gedeputeerde kiest nu voor drie jaar doorpolderen, terwijl de cijfers uit het gebied bewijzen dat het verre van goed gaat met de weidevogels onder het huidige agrarisch natuurbeheer. We gaan hier gewoon mee verder. Andere resultaten verwachten door meer van hetzelfde te doen. Dit doet mij denken aan een uitspraak van Einstein.

Uit de brief van het Groninger Landschap blijkt dat met wat meer tijd en overleg het proces niet had hoeven klappen. Dat er zaken zijn mis gegaan in het proces is evident. Er was bijvoorbeeld sprake van ongegronde ‘stikstofangst’, de gedeputeerde is er niet in geslaagd die zorgen weg te nemen. Er is slecht gecommuniceerd over plas-dras, want enkele agrariërs menen dat het een watervlakte zal worden, terwijl hier helemaal geen sprake van is.

Het beeld dat wordt beschreven in de ingekomen brief van een burger is veelzeggend. De brief geeft precies weer wanneer en waarom het mis is gegaan. Schaalvergroting, monoculturen van koeiengras, intensieve bewerking van het land - en wég waren alle prachtige vogelsoorten die dit stukje Groningen ooit rijk was. Het woord landschapspijn is bedacht om dit fenomeen te duiden. Dat woord is bedacht omdat het doodstil is geworden op het platteland. Wat een rijkdom hebben we verloren laten gaan in het streven naar de bevoorrading van de halve wereld met Nederlandse zuivelproducten.

De provincie Groningen heeft harde verplichtingen om voldoende NNN aan te leggen, om beschermde soorten te behouden, en om natuurcompensatie toe te passen voor de hoogspanningslijn en fietsroute Plus. De drie NNN gebieden, samen 35 ha., zijn minuscule eilandjes omgeven door een woestijn van kale weilanden. Natuurherstel vraagt om robuuste, aaneengesloten gebieden, bij voorkeur ook nog met flinke verbindingszones naar andere natuurgebieden. En een schil om het natuurgebied dat als overgangszone kan functioneren tussen natuur en intensief beheerde landbouwgronden.

Wij hebben vier voorstellen aan het College het volgende om er voor de natuur en de weidevogels nog iets goeds uit te slepen:

1. Ruil gronden met het Groninger Landschap zodat zij in het zuiden een aaneengesloten gebied in beheer krijgen, en herbegrens de NNN bestemming, zodat er één natuurgebied van 43 ha. ontstaat. Ook willen wij aandringen op een traject waarbij de 25 ha. van het GL in het noordelijk deel ook beter op elkaar wordt aangesloten en een natuurbestemming krijgt. (Evt. motie)

2. In 2017 heeft de provincie grond aangekocht. Op dit moment wil het college dit gebied niet als natuur bestemmen omdat draagvlak ontbreekt. De Partij voor de Dieren pleit voor het alsnog realiseren van deze natuurkern – omdat het noodzakelijk is voor de natuur maar ook omdat de gevolgen voor de omliggende agrariërs te overzien zijn. (Evt. motie)

3. Indien het college hier niet toe bereid is, pas dan op de gronden van de provincie in ieder geval de zwaarste pakketten natuurbeheer met vernatting toe, zodat er zoveel mogelijk continuïteit van beheer is in het kerngebied. Nu gaat de gedeputeerde hier ‘naar kijken’, vernattingsmaatregelen worden ‘mogelijk’ toegepast. Kan deze weifelende houding worden omgezet in een belofte?

4. Verder willen wij graag een toezegging op punt 5 uit de brief van GL; jaarlijkse monitoring van zowel het kerngebied, de schil als de omliggende gronden. Dan kunnen over drie jaar hopelijk enige conclusies worden getrokken over wat wel en wat niet functioneert voor diverse soorten.

Graag een reactie van de gedeputeerde op alle vier de punten.

Wij hebben nog een vraag over de compensatieverplichting voor de hoogspanningsleiding. In antwoord op onze vragen wordt beweert dat wél aan de compensatie-eis is voldaan met de overdracht van 5 ha. NNN grond aan GL, maar het GL stelt dat, nu de inrichtingsplannen zijn ingetrokken, dit niet meer het geval is omdat het twee kleine los liggende percelen betreft. Wij hebben de precieze overeenkomst niet kunnen terugvinden, daarom graag uitsluitsel van de gedeputeerde.

Daarnaast is de gedeputeerde hoopvol over het behalen van de compensatieverplichting door middel van nog 63 ha. agrarisch natuurbeheer. Indien niet hier, dan misschien wel ergens anders. Dat is véél te vrijblijvend. Wij vragen u om een garantie dat aan deze verplichting wordt voldaan: een termijn waarop alle ha. gerealiseerd zijn, met controleerbare doelen. Bent u hiertoe bereid?

Een laatste opmerking gaat over predatiebeheer. De Partij voor de Dieren vindt het zeer kwalijk dat dit steeds weer als maatregel wordt voorgesteld. Als men een goed gevulde eettafel dekt in de vorm van een geïsoleerd natuurgebied met lekker hapjes, met daaromheen een zee van land waar geen vreten te vinden is, gaat u dan de genodigden van het door u bereide diner doodschieten? Het is rechtvaardiger om te zorgen dat er ook om die ene tafel heen genoeg te eten is voor dieren. De enige juiste oplossing is om te zorgen voor een goede basiskwaliteit natuur op álle landbouwgronden, zodat er een ecologisch evenwicht ontstaat tussen soorten.