Bijdrage Gevolgen stik­stof­plannen kabinet voor provincie Groningen

Voorzitter,

We leven in turbulente tijden. Zoveel levens die in onzekerheid verkeren. Zowel bij boeren die zijn geschrokken van het besluit van het kabinet, als bij dieren die in een natuur proberen te overleven die zwaar onder druk staat. Onze reactie op het stikstofbesluit kan helaas niet anders zijn dan opnieuw benoemen dat de regeringspartijen er de afgelopen jaren een onoverzienbare zooi van hebben gemaakt. Regeren is vooruit zien, maar dat past partijen als het CDA en de VVD absoluut niet. Met oogkleppen op en doof voor alle adviezen koos kabinet na kabinet voor méér, voor groter, voor maximaal economisch rendement. Veefabrieken tot de nok toe volgestouwd met dieren, de melkveehouderij die vrij baan kreeg. Nederland die de onmogelijke taak op zich nam om de zogenaamd de wereld te voeden, als tweede agrarisch exportland van de wereld. Onzinnig en volstrekt onnodig. Ondertussen volgde het ene na andere faillissement in de agrarische sector, en een compleet faillissement van biodiversiteit en bodem- en waterkwaliteit. En nu staan we, eindelijk zou ik haast willen zeggen, met de rug tegen de muur. Ja, dit gaat pijn doen, maar wij hopen en denken dat we over tien, twintig jaar dankbaar zijn voor deze schokgolf. En vooral dat onze kinderen en kleinkinderen dat zijn.

Onze provincie staat voor een opgave om in heel Groningen minimaal 14%, oplopend tot op plaatsen waar 70% gereduceerd moet worden. Deze opgave komt niet uit de lucht vallen. Daarom vragen wij ons dan ook af waarom het College het voorbije jaar doorging met het vergunnen van uitbreidingen voor melkveehouderijen, in de wetenschap dat de emissie daardoor steeg, en dat de claims van zogenaamde emissiearme stallen op drijfzand gebaseerd waren. Dat salderen een zeer wankele juridische basis had. Nu staat het zwart op wit, óók verder weg van N2000 gebieden zal gereduceerd moeten worden.

Is het College bereid om per direct een moratorium in te stellen op uitbreidingen van veehouderijen én andere bedrijven die zorgen voor emissietoename?

Verder vragen wij het College met klem om na te denken over een strategie om te voorkomen dat bedrijven uit Brabant, Gelderland, Drenthe en Overijssel hun bedrijf naar Groningen gaan verplaatsen. We zitten niet te wachten op een soort landelijke handel waarbij bedrijven worden weggekocht bij zwaar overbelaste gebieden, en vervolgens hier een plek krijgen, waarbij men denkt dit met wat natuurherstelmaatregelen te kunnen faciliteren.

U belooft voor de zomer met de gebiedsgerichte aanpak te komen. Uit de kaart blijkt echter dat de kokervisie op Lieftingsbroek nu echt overboord moet. Er is werk aan de winkel in de gehele provincie. Minister van der Wal heeft twee maanden geleden een uitvraag gedaan bij de provincies naar een versnellingsaanpak met projecten die nú gestart kunnen worden, zodat de rem er af gaat.

Welke reactie heeft ons College hierop gegeven, en worden wij op korte termijn geïnformeerd over uw eerste stappen? Gaan deze verder dan slechts het opkopen van één bedrijf bij Lieftingsbroek?

We hebben geen keuze meer, er moet NU omgeschakeld worden om leven voor mens én dier weer mogelijk te maken in dit land. Laten we dit doen met oog voor de boer die serieus investeert in natuur, milieu én biodiversiteit. Het is moeilijk, om voor de zoveelste keer je bedrijfsvoering aan te moeten passen, en daarom zou dit ook de laatste keer moeten zijn. Doe het nu goed en pak door, zodat er daarna rust ontstaat. Wij hopen dat boeren over een aantal jaar trots zijn dat zij met hun bedrijf onderdeel zijn van de oplossing voor het natuur- en klimaatprobleem.