Bijdrage Brief wensen en beden­kingen Regionale Klimaat­adap­ta­tie­stra­tegie

Voorzitter,

Extreem weer is een serieuze bedreiging voor de veiligheid van eenieder woonachtig in onze provincie. Dan voornamelijk extreme regenval en eventuele wateroverlast die daarmee gepaard kan gaan. Dit wordt ook zo gezien door alle betrokken partijen die hebben gewerkt aan deze Regionale Adaptatie Strategie (RAS). We kunnen dus daarmee geen risico’s lopen en we moeten maximaal inzetten op een landschap dat op natuurlijke wijze veel water kan opnemen.

Het college schrijft dat de Regionale Klimaatadaptatiestrategie (RAS) een stapsgewijze aanpak is naar een waterrobuuste en klimaatbestendige inrichting van de leefomgeving in 2050. Dit klinkt veelbelovend, maar helaas de domper volgt al heel snel... Het college voegt er namelijk in één adem aan toe, dat de klimaatstrategie past binnen de bestaande provinciale beleidskaders.

Volgens mijn fractie gaat de schoen hier heel erg wringen. Vasthouden aan bestaand beleid betekent doorgaan op dezelfde weg, terwijl er met name in het fysieke beleid voor het landelijk gebied een fundamentele beleidsomslag nodig is. Niet alleen voor de klimaatadaptatie, het voorkomen en tegengaan van verdroging én inklinking van de bodem, maar zeker ook voor het broodnodige natuurherstel en het beëindigen van de uitstoot van broeikasgassen (zoals CO2 én methaan), stikstof en andere schadelijke stoffen.

Van alle grond in Groningen is ruim 60% in gebruik als landbouwgrond. Hier ligt dus een enorme potentie voor klimaatadaptatie (niet alleen adaptatie maar ook het tegengaan van verdere klimaatverandering door meer koolstofopslag in natte bodems) in combinatie met het beschermen én herstel van natuur en milieu, waaronder de kwaliteit van grond- en oppervlaktewater.

De conclusie van mijn fractie kan dan ook kort en krachtig zijn. Bij het opstellen van een lange termijnvisie en klimaatadaptatiestrategie voor 2050 zullen we maximaal moeten inzetten op een duurzame waterhuishouding op basis van het maximaal vasthouden van gebiedseigen water en een optimale sponswerking. Wat hiervoor allereerst nodig is, is een structurele en substantiële verhoging van het waterpeil voor grond- en oppervlaktewater. In de RAS wordt hierover met geen woord gerept en dat is een ernstige tekortkoming Kan het College uitleggen waarom dit geheel is weggelaten?

We moeten toe naar een landbouw in harmonie met de natuur in plaats van een landbouw en ruimtelijke ordening die de natuur (en daarmee de waterhuishouding) voortdurend en volledig naar z’n eigen hand wil zetten. Mijn fractie pleit dan ook met klem voor een ‘out of the box denken’, waarbij we met open vizier de grote problemen omtrent de klimaatopwarming, natuur en milieu én verdroging, inklinking en bodemdaling in hun onderlinge samenhang aan de orde stellen en gaan aanpakken.

De Raad voor de Leefomgeving en Infrastructuur heeft de afgelopen jaren verschillende adviezen uitgebracht waarin dringend aandacht wordt gevraagd voor zo’n samenhangende aanpak. Het is tegen deze achtergrond dat mijn fractie voornemens is een motie in te dienen waarin het college wordt opgeroepen om de strakke kaders van het bestaande beleid waar nodig los te laten / en te verbreden om te komen tot een samenhangende visie op en uitvoeringsstrategie voor een klimaatbestendige inrichting in combinatie met een robuust herstel van natuur en milieu in het landelijk gebied.

Nog een praktische vraag aan de gedeputeerde: wat gebeurt er met de input die fracties vandaag geven? Hoe zien wij terug in hoeverre onze input effect heeft gehad op de opgestelde strategie?