Koken op de doodsgeur van de bio-industrie

Koken op de doodsgeur van de bio-industrie

Het is zo maar even een artikel tussen vele anderen in het Dagblad van het Noorden van 27 april jl. Delfzijl krijgt op het industrieterrein Oosterhorn een fabriek die jaarlijks 150 tot 200 miljoen kubieke meter groen gas moet gaan produceren. Ter vergelijking: Op dit moment wordt er in heel Nederland in totaal 110 miljoen kubieke meter geproduceerd. Het wordt een bijzondere fabriek, omdat er een nieuwe techniek zal worden toegepast, waardoor het ‘groenafval’ nat kan worden vergast en er ook meer en sneller groen gas kan worden gemaakt uit eenzelfde hoeveelheid biomassa. Het gas kan volgens het artikel direct in het hoofdtransportnet van de Gasunie worden geïnjecteerd, waarna het via het netwerk van de regionale netbeheerder onze huizen binnenkomt.

Groen gas zo rood als bloed

Als Groningers weten we heel goed wat grijs gas teweeg brengt. Het is dan ook zeer terecht dat de winning zo snel mogelijk afgebouwd wordt. En wie wil nou niet “groen” worden? Duurzaam is het toverwoord. Terecht! Maar wat zijn de grondstoffen voor deze fabriek? Een opsomming van de te vergisten stoffen: Mest, rioolslib, slachtafval en GFT…

In ons groene gas zit mest, een opsteker voor de bio-industrie met haar megamestoverschot. En slachtafval! Zo - úit de slachthuizen en via de vergisters - komt ’de doodsgeur‘ van vele miljoenen dieren onze keukens binnen. Groen gas is dus niet alleen groen, maar ook rood, doordrongen van het bloed van dieren uit een industrie, waarvoor wij ons diep moeten schamen. Resten van dieren uit de bio-industrie. Dieren die per definitie een rotleven hebben gehad, tegennatuurlijk, opgesloten. Dieren die een veel te kort leven wordt gegund.

Runderen die het leven moeten laten tussen de 6 maanden en de 6 jaar, terwijl ze 25 zouden kunnen worden. Varkens die gedood worden tussen de 6 maanden (biggen) en de 3 jaar (zeug) terwijl ze 15 zouden kunnen worden. Lammeren tussen de 1 en 12 maanden (schapen kunnen 12 jaar worden) en kippen worden slechts een paar weken oud (vleeskuikens) tot maximaal 1,5 jaar (leghen), terwijl ze 3 kunnen worden.

Groen gas - daar zit een luchtje aan

Een bekende ludieke reclame van een energiegigant laat mensen zien die aan een stopcontact ruiken. Dan gaat het om het verschil tussen groene of grijze stroom. Niet langer ludiek dus. Met dit groene gas kan zo maar de dood van talloze onschuldige dieren in combinatie met mateloos leed je huis binnen stromen. Er zit een luchtje aan. Zeker aan de nieuw te bouwen vergister in Delfzijl.

Vega koken op mest en slachtafval

Steeds meer mensen kiezen bewust voor biologisch vlees, een vegetarisch eetpatroon of zelfs een veganistische leefstijl. Heel bewust omdat ze het leed dieren aangedaan niet langer kunnen verdragen. Omdat ze beseffen dat dieren rechten hebben, intelligent zijn en kunnen lijden. Diezelfde groep is vaak ook bezig met duurzaamheidsvraagstukken. Door een achterdeurtje, gelegitimeerd door de overheid, komt de bio-industrie toch weer binnen in de duurzame levens van deze mensen. Bizar!